بریکت

به بلوک‌های فشرده شده از گرد و غبار زغال سنگ و سایر مواد ترکیبی همچون آهن اسفنجی، خاک آهن اسفنجی، پلیسه‌ها یا خرده‌های آهن بریکت گفته می‌شود. در واقع مواد سوختی، قطعات براده‌های ریز و درشت فلزی، مواد آلیاژی، خرده قطعات نسوز و برخی مواد دیگر برای استفاده دوباره به شکل این محصول در می‌آیند.

بریکت آهن اسفنجی چیست؟

همانطور که در بالا نیز به این مسئله اشاره شد، بریکت می تواند با استفاده از هر فلزی تولید شود. برای مثال بریکت می تواند از فشرده سازی خرده آهن ها تولید شود. بریکت آهن اسفنجی محصولی است که از فشرده سازی آهن اسفنجی تولید شده باشد.

دلیل اصلی تولید بریکت آهن اسفنجی این است که آهن اسفنجی دارای منافذ و خلل است، به همین دلیل حمل و نقل و جابجایی آن از نظر اقتصادی به صرفه نخواهد بود. زمانی که آهن اسفنجی فشرده سازی می شود، تمامی منافذ و خلل های موجود روی آن از بین می رود و آهن اسفنجی فضای کمتری را اشغال می کند.

در این صورت حمل و نقل آن آسان تر و مقرون به صرفه‌ تر خواهد بود. از بین رفتن خاصیت مشتعل شدن آهن اسفنجی، از بین رفتن خاصیت اکسید پذیری این محصول و … از دیگر دلایل تبدیل آهن اسفنجی به بریکت آهن اسفنجی هستند.

انواع بریکت

بعد از پاسخ جامع به سوال بریکت چیست، حالا نوبت به نام بردن انواع بریکت است. بریکت را می توان با توجه به نحوه و شرایط فشرده سازی و تولید در دو دسته بندی مختلف قرار داد. بریکت گرم و سرد این دو دسته‌ بندی هستند.

بریکت گرم و سرد بر اساس دمای آهن اسفنجی در هنگام ورود به دستگاه بریکت زنی تعیین می شود. برای درک بهتر این موضوع در ابتدا بریکت را دو دسته بندی قرار می دهیم و سپس هر یک از این دسته بندی ها را به صورت جداگانه بررسی می کنیم.

بریکت گرم

بریکت گرم همانطور که از نامش پیداست به نوعی از بریکت گفته می شود که در هنگام تولید آن آهن اسفنجی گرم است. در فرایند درست کردن بریکت گرم آهن اسفنجی را تا دمای ۶۵۰ درجه سانتیگراد حرارت می دهند. سپس آن را به اندازه ای فشرده می کنند که چگالی آن از ۵۰۰۰ کیلوگرم در هر متر مربع بیشتر می شود.

بریکت گرم نسبت به آهن اسفنجی میزان تخلخل کمتری دارد، همین موضوع باعث می شود تمایل کمتری به ترکیب شدن با آب یا اکسیژن از خود نشان دهد. همچنین بریکت گرم نسبت به آهن اسفنجی تمایل کمتری به اشتعال پذیری دارد و در برابر خود اشتعالی مقاوم تر است.